بررسی گشتاور عضلانی، حس عمقی و دامنه حرکتی پس از یک دوره بازتوانی عمل بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی

آسیب لیگامنت متقاطع قدامی از شایع­ترین آسیب­ها در بین ورزشکاران می­باشد. به طوری­که این لیگامنت حدود 80 درصد از کل جراحی­های انجام شده بر لیگامنت­های زانو را به خود اختصاص می­دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره بازتوانی بر گشتاور عضلانی، حس عمقی و دامنة حرکتی پس از عمل بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی می­باشد. تعداد 9 ورزشکار مرد (با میانگین سنی 2/5 ± 77/28 سال) که تحت عمل جراحی بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی به روش استفاده از گرافت همسترینگ قرار گرفته بودند، به­عنوان نمونة تحقیق در نظر گرفته شدند. پس از انجام دورة فیزیوتراپی گشتاور عضلانی و حس عمقی با استفاده از دینامومتر ایزوکنیتیک بایودکس سیستم 3 و دامنة حرکتی با استفاده از گونیامتر دستی ارزیابی شدند. داده­ها با استفاده از آزمون paired samples t test تجزیه­ و تحلیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میانگین گشتاور بازکنندة زانو در پای آسیب­دیدة بیماران به­طور معناداری کمتر از پای سالم بود (05/0 ≥ p). تفاوت معناداری در دامنة حرکتی زانوی آسیب­دیده و سالم بیماران مشاهده نشد (05/0 ≤ p). میزان خطای حس عمقی در پای آسیب­دیده تنها یک بیمار بیشتر از پای سالم بود و بقیة بیماران اگرچه میزان خطای حس عمقی کمتری در زانوی آسیب­دیدة خود نسبت به زانوی سالم داشتند، اما تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 ≤ p). از یافته­های تحقیق حاضر می­توان نتیجه گرفت که اگرچه میزان بازتوانی انجام شده بعد از عمل جراحی نتوانسته میزان قدرت در پای آسیب­دیده را به حد پای سالم برساند، اما بازتوانی انجام شده توانسته است سبب بهبودی دامنة حرکتی و حس عمقی در مفصل زانو شده است.